سرطان پروستات
پروستات یک غده کوچک و گردو مانند در اندام تناسلی مردان است که وظیفه تولید منی و تغذیه و محافظت از اسپرمها را بعهده دارد.ادار در مسیر خروج خود از کلیه به سمت مثانه از مجرایی در قسمت مرکزی پروستات عبور کرده و دفع می شود.سرطان غده پروستات از بیماریهای شایع در مردان است که حاصل تکثیر بی رویه و خارج از کنترل سلولهای غده پروستات است.
توجه به این نکته ضروری است که تظاهرات و بروز علائم مرتبط لزوماً به معنای وجود سرطان نیست. برای خوانندگان ضروری است که نظرات افراد غیر متخصص نباید باعث ترس یا اضطراب آنها شود. مهم است اذعان کنیم که پیشرفت های پزشکی در سراسر جهان به طور قابل توجهی احتمال درمان موفقیت آمیز برای انواع سرطان را افزایش داده است.
بنابراین، انجام اقدامات به موقع برای تسهیل درمان بسیار مهم است.
سرطان پروستات چیست؟
با افزایش سن مردان، اندازه غده پروستات افزایش می یابد، که می تواند منجر به بزرگ شدن خوش خیم پروستات یا سرطان پروستات شود. در نتیجه، احتمال ابتلا به سرطان پروستات با افزایش سن افزایش می یابد.
اشکال خاصی از سرطان پروستات به عنوان غیر تهاجمی طبقه بندی می شوند، از سوی دیگر، سرطان پروستات پیشرفته اغلب علائمی را نشان می دهد که برای بیمار قابل توجه است.
علائم سرطان پروستات در مردان شامل مسائل مربوط به ادرار کردن, اختلال عملکرد جنسی, و همچنین احساس ناراحتی و بی حسی می باشد.
نشانه های سرطان پروستات
- مشکلات ادراری
مشکل ادراری نشانه شایع سرطان پروستات است. با توجه به اینکه غده پروستات در پایه مثانه قرار دارد، توموری که در آن رشد می کند ممکن است بر مثانه یا مجرای ادرار تأثیر بگذارد و در نهایت منجر به مشکلاتی شود که شامل موارد زیر می باشد:
- نیاز مکرر به دفع ادرار ویا تکرر ادرار
- جریان ادرار آهسته تر از معمول
- خونریزی در هنگام دفع ادرار (هماچوری)
- مشکلات جنسی
اختلال نعوظ، که معمولاً به آن ناتوانی جنسی گفته می شود، ممکن است به عنوان شاخصی از سرطان پروستات باشد. این بیماری فرد را از توانایی خود برای دستیابی و حفظ نعوظ محروم می کند. علاوه بر این، خون در مایع منی نیز ممکن است نشان دهنده وجود این نوع سرطان باشد.
در سرطان متاستاتیک یا منتشر شده، مهاجرت سلول های سرطانی از محل اصلی خود به مناطق دیگر بدن اتفاق می افتد واغلب به استخوان ها گسترش می یابد، در نتیجه باعث ناراحتی در مناطق مختلف بدن از جمله ناحیه لگن، کمر و قفسه سینه می شود.
در صورتی که سرطان به نخاع گسترش یابد، فرد ممکن است از دست دادن حس در اندامهای تحتانی و همچنین مثانه را تجربه کند.
علائم خطرناک سرطان پروستات
در حالی که سرطان پروستات می تواند از طریق علائم مختلف ظاهر شود، علائم ادراری معمولا در زمره اولین علائمی است که بروز می کنند. با این حال، بسیار مهم است که اذعان کنیم که بسیاری از بیماری های غیر سرطانی مانند بزرگی خوش خیم پروستات (BPH) و پروستاتیت (التهاب پروستات) نیز می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند. با این که توجه و پیگیری به هر گونه علائم هشدار دهنده ضروری است، اما احتمال دارد که این علائم ناشی از سرطان نباشند.
دلایل ابتلا به سرطان پروستات
تحقیقات علمی متعددی در مقیاس جهانی وجود دارد که ریشه های ژنتیکی سرطان پروستات را تعیین می کند. دلایل خاصی در این حوزه کشف شده است که شامل:
- چاقی یا سندرمم متابولیک
- بی حرکتی و ورزش نکردن
- مصرف بیش از حد لبنیات یا مواد غذایی حاوی پروتئین حیوانی
- عمل جنسی بیش از حد
- سابقه فامیلی سرطان در خانواده ابتلای پدر یا برادر و یا فامیل درجه 2
- کهولت سن
انواع سرطان پروستات
- سرطان پروستات خوش خیم
با افزایش سن، غده پروستات تحت فرآیند بزرگ شدن قرار می گیرد، که معمولا به عنوان هیپرپلازی خوش خیم پروستات یا BPH شناخته می شود. این فرآیند متعاقباً باعث ایجاد تغییرات بدخیم در سلولهای غده پروستات می شود که به آن سرطان پروستات گفته می شود.
- سرطان پروستات بدخیم
دو نوع متمایز از سرطان بدخیم پروستات وجود دارد. سرطان بدخیم نوع اول، که با نتیجه آزمایش PSA بالا و درجه بالایی از بدخیمی همراه است، اما در غده پروستات موضعی باقی می ماند و بنابراین در صورت مداخله جراحی یا پرتودرمانی،بیمار طول عمر طبیعی دارد.
نوع دوم سرطان، نشان دهنده شکل شدیدتری از بدخیمی است که فراتر از محدوده غده پروستات پیشرفت کرده است و غدد لنفاوی، کبد، ریه ها و استخوان ها را گرفتار کرده است.
سرطان پروستات در جوانان
- از لحاظ تئوری همه مردان احتمال ابتلا به سرطان پروستات را دارند و شیوع سرطان با افزایش سن بیشتر می شود.
- با افزایش سن، ریسک و احتمال ابتلا به سرطان پروستات افزایش می یابد. در افراد زیر 39 سال احتمال ابتلا به سرطان پروستات 1 نفر در 10000 نفر می باشد. در افراد بین 40-59 سال، این احتمال 1 نفر در 100 نفر و در سنین 60 -79 سال، 1 نفر در 8 نفر می باشد.
- هر 10 سال بعد از 40 سالگی احتمال سرطان پروستات دو برابر می شود. احتمال ابتلا به سرطان در 50 سالگی 10 درصد می باشد و در 80 سالگی احتمال ابتلا 40 درصد است.
- در افرادی که سابقه فامیلی ابتلا به سرطان دارند احتمال ابتلا به سرطان پروستات تا3 برابر افزایش می یابد.
احتمال مرگ در سرطان پروستات
اگر سرطان پروستات در مراحل اولیه که سرطان محدود به پروستات می باشد تشخیص داده شود خطر مرگ به همراه ندارد و با درمان جراحی یا رادیوتراپی، افراد طول عمر 95 درصد یا طول عمر طبیعی خود را خواهند داشت. ولی در صورت تشخیص دیرهنگام که سرطان گسترش یافته و غدد لنفاوی ، استخوان ها، کبد، ریه را گرفتار کرده باشد، طول عمر با درمان هورمون تراپی 2 سال خواهد بود.
تشخیص سرطان پروستات
غربالگری سرطان پروستات غالبا منوط به ترجیحات شخصی در فرد می باشد. بر طبق گفته مراکز پیشگیری و کنترل بیماری ها (CDC) عمدتا چنین وضعیتی به این دلیل است که غالبا سرطان های پروستات به آرامی رشد کرده و هیچ خطری برای سلامتی فرد به همراه ندارد.
علاوه بر آن، دلیل چنین موردی این است که نتایج آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) که می توانند بخشی از غربالگری باشند ممکن است به تشخیص نادرست سرطان بیانجامد. به همین دو علت غربالگری می تواند موجب بروز نگرانی بی مورد و درمان غیر ضروری شود.
غربالگری سرطان پروستات
جامعه سرطان همگام با افزایش سن مردان توصیه هایی در مورد غربالگری برای آن ها دارد. این جامعه توصیه می کند که در حین یک معاینه سالانه، پزشکان با مردان در سنین مشخص درباره مزایا و معایب غربالگری سرطان پروستات صحبت کنند. موارد زیردر سنین زیر توصیه شده اند:
40 سالگی: برای مردانی توصیه می شود که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند. این مورد درباره افرادی صادق است که بیش از یک نفر از خویشاوندان درجه یک (پدر، برادر یا پسر) آن ها در سنی کمتر از 65 سال به سرطان پروستات مبتلا شده است.
45 سالگی: برای مردانی توصیه می شود که در معرض خطر بالا قرار دارند. این مورد در مورد مردان آفریقایی – آمریکایی و مردانی صادق است که یکی از خویشاوندان درجه یک آن ها در سنی کمتر از 65 سال به سرطان پروستات مبتلا شده است.
50 سالگی: برای مردانی توصیه می شود که در معرض خطر متوسط ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند و انتظار می رود حداقل 10 سال دیگر به زندگی ادامه دهند.
ابزار و روش تشخیص سرطان پروستات
در صورتی که فرد و پزشک او انجام غربالگری سرطان پروستات را مناسب بدانند، احتمالا پزشک یک معاینه فیزیکی انجام داده و در مورد سابقه سلامتی بیمار با او صحبت می کند. علاوه بر آن، پزشکان چنوین آزمایش نیز برای بیمار انجام می دهند که می توانند شامل موارد زیر باشند:
- معاینه دیجیتالی مقعدی (DRE)
- آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA): این آزمایش خون، سطح PSA را مشخص می کند. PSA پروتئینی است که به وسیله پروستات تولید می شود.
- بیوپسی (نمونه برداری) پروستات: پزشک می تواند جهت کمک به تایید تشخیص سرطان پروستات انجام یک بیوپسی را لازم بداند. برای انجام یک بیوپسی، پزشک یا فرد متخصص قسمت کوچکی از غده پروستات را جهت آزمایش کردن برمی دارد.
در صورتی که فرد بیوپسی پروستات انجام داده باشد، یک نمره گلیسون دریافت می کند. پاتولوژیست ها از این نمره برای طبقه بندی درجه سلول های سرطان پروستات استفاده می کنند. این درجه به معنای میزان شباهت سلول های غیر عادی به سرطان و میزان تهاجمی بودن رشد آن ها می باشد.
- نمره گلیسون کمتر از 6 بدین معناست که سلول ها علائم سرطان را بروز نداده و به همین دلیل میزان خطر کم می باشد. اما، در صورتیکه نمره گلیسون 7 یا بالاتر باشد، پزشک جهت ارزیابی سلول ها، نمره فرد و سطح PSA او را مورد بررسی قرار می دهد.
- برای مثال، نمره گلیسون 7 به همراه سطح PSA بین 10 تا 20 نانوگرم بر میلی لیتر (ng/mL) بدین معناست که سلول های سرطانی شناسایی شده اند اما سرطان احتمالا تهاجمی نیستند و سلول هایی با سرعت رشد آهسته دارد.
- نمره گلیسون 8 یا بالاتر به همراه سطح PSA بالاتر از 20 نانوگرم بر میلی لیتر نشان دهنده توموری پیشرفته تر می باشد.
- CT & MRI: همچنین، پزشک می تواند انجام یک آزمایش تصویر برداری مغناطیسی (MRI)، اسکن استخوان یا یک اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) را تجویز کند.
- PSA: آزمایش PSA خون مقدار آنتی ژن اختصاصی پروستات موجود در خون فرد را بررسی می کند. بالا بودن سطح آن می تواند بیانگر ابتلای او به سرطان پروستات باشد. با این حال، دلایل زیادی برای وجود مقدار زیاد PSA در خون وجود دارد به همین ترتیب نتایج آزمایش می توانند به یک تشخیص نادرست و درمان غیر ضروری منجر شوند.
بنابراین، انجمن اورولوژی، دیگر همچون گذشته انجام آزمایش PSA را برای غربالگری سرطان پروستات پیشنهاد نمی کنند. با این حال، آزمایش PSA هنوز برای موارد مشخصی مانند مردان در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پروستات مناسب می باشد. همچنین، در صورتیکه تشخیص سرطان پروستات در فرد قبلا داده شده باشد، این آزمایش برای تعیین سطح یا مرحله سرطان پروستات می تواند کمک کننده باشد.
درمان سرطان پروستات
گزینه های درمانی سرطان پروستات به عوامل مختلفی بستگی دارند که از جمله آن ها می توان به سرعت رشد سرطان، میزان انتشار آن، سلامت عمومی فرد و مزایا یا عوارض جانبی روش درمانی اشاره کرد.
در مردان مبتلا به سرطان کم خطر پروستات، ممکن است به درمان فوری نیاز نباشد. ممکن است برخی مردان هرگز به درمان نیاز نداشته باشند. در عوض، گاهی اوقات پزشکان مراقبتهای فعالانه را پیشنهاد می کنند.
در مراقبت فعالانه، آزمایشات خونی معمول و برنامه ریزی شده، معاینات مقعدی و احتمالا نمونه برداری ها می توانند برای پایش پیشرفت سرطان انجام شوند. در صورتی که آزمایش ها بیانگر پیشرفت سرطان باشند، فرد می تواند یک روش درمان سرطان پروستات را مانند جراحی یا پرتو درمانی انتخاب کند.
مراقبت فعال می تواند به عنوان یک گزینه درمانی برای سرطانی تلقی شود که علامتی را ایجاد نکرده و انتظار می رود که بسیار آهسته رشد کند و به یک ناحیه کوچک از پروستات محدود شود. همچنین، انجام مراقبت فعال می تواند برای افرادی در نظر گرفته شود که بیماری جدی دیگری دارند و یا در سنینی قرار دارند که درمان سرطان پروستات برای آنها دشوار است.
جراحی پروستات
- جراحی برداشت پروستات
جراحی سرطان پروستات شامل برداشتن غده پروستات (پروستاتکتومی رادیکال)، برخی بافت های اطراف آن و تعدادی از گره های لنفی می شود. پروستاتکتومی رادیکال می تواند به چندین روش انجام شود:
- استفاده از ربات برای کمک در جراحی: در طول جراحی با کمک ربات، ابزارها به یک وسیله مکانیکی (ربات) متصل شده و از طریق چند برش کوچک به درون شکم وارد می شوند. جراح پشت یک کنسول (دستگاه هدایت کننده) نشسته و با استفاده از کنترل های دستی ربات را در حرکت دادن ابزار ها هدایت می کند. پروستاتکتومی رباتیک می تواند جراح را قادر سازد تا به وسیله ابزارهای جراحی نسبت به جراحی کم تهاجم سنتی حرکات دقیق تری را انجام دهد.
- ایجاد یک برش بر روی شکم: در حین جراحی رتروپوبیک، غده پروستات از طریق برشی در ناحیه پایینی شکم از بدن خارج می شود.
- جراحی برداشت بیضه ها (ارکیکتومی):
سلول های سرطان پروستات برای رشد خود به تستوسترون وابسته هستند.
پرتو درمانی
پرتو درمانی جهت از بین بردن سلول های سرطانی از انرژی پر قدرت استفاده می کند. پرتو درمانی سرطان پروستات می تواند به دو روش انجام شود:
- پرتو هایی که از خارج از بدن تابیده می شوند:
در حین پرتو درمانی به وسیله جریان پرتویی خارجی، فرد بر روی یک تخت دراز کشیده و یک دستگاه اطراف بدن او می چرخد. این دستگاه جریان های انرژی پر قدرت را مانند پروتون ها و اشعه های ایکس به سرطان پروستات فرد وارد می کند. فرد معمولا 5 بار در هفته به مدت چندین هفته تحت جریان های پرتویی خارجی قرار می گیرد.
- پرتو هایی که در درون بدن قرار داده می شوند (براکی تراپی):
براکی تراپی شامل قرار دادن تعداد زیادی دانه های پرتو زا در بافت پروستات می شود که هر کدام از این دانه ها به بزرگی یک دانه برنج هستند. دانه های پرتو زا میزان کمی تشعشعات را در یک بازه زمانی طولانی مدت آزاد می کنند. پزشک با استفاده از یک سوزن به همراه هدایت تصاویر سونوگرافی دانه های پرتو زا را در پروستات بیمار قرار می دهد. دانه های کاشته شده در نهایت به پرتوزایی خود پایان داده و نیازی به برداشتن آن ها وجود ندارد.
دارودرمانی سرطان پروستات
- هورمون درمانی
هورمون درمانی، روشی درمانی برای پایان دادن به تولید هورمون مردانه تستوسترون توسط بدن می باشد. سلول های سرطان پروستات برای رشد خود به تستوسترون وابسته هستند. قطع کردن عرضه تستوسترون می تواند سبب مرگ یا رشد آهسته تر سلول های سرطانی شود. گزینه های هورمون درمانی شامل موارد زیر می شوند:
دارو هایی که از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند: دارو هایی که به ضد آندروژن شناخته می شوند از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند. نمونه های این داروها شامل بیکالوتامید (کاسودکس)، نیلوتامید (نیلاندرون) و فلوتامید می شوند. داروی انزالوتامید (اکستاندی) می تواند یک گزینه برای هورمون درمانی هایی باشد که دیگر همچون گذشته موثر نمی باشند.
هورمون درمانی در مردان مبتلا به سرطان پیشرفته پروستات با هدف کوچک کردن سرطان و کاهش سرعت رشد تومورها انجام می شود. در مردان مبتلا به سطح اولیه سرطان، هورمون درمانی می تواند با هدف کوچک کردن تومور ها قبل از پرتو درمانی انجام شود. این کار می تواند احتمال موفقیت پرتو درمانی را افزایش دهد.
انجماد بافت پروستات
کرایوسرجری یا همان کرایو ابلیشن شامل انجماد بافت جهت از بین بردن سلول های سرطانی می شود. در حین کرایوسرجری سرطان پروستات، نیدل های کوچکی با استفاده از هدایت تصاویر سونوگرافی به درون پروستات وارد می شوند. گاز بسیار سرد درون نیدل ها قرار داده می شود که سبب انجماد بافت های اطراف می گردد.
سپس گاز ثانویه برای گرم کردن دوباره بافت درون نیدل ها قرار داده می شود. چرخه های انجماد و گرم کردن سبب از بین رفتن سلول های سرطانی و مقداری از بافت سالم اطراف آن ها می شود.
تلاش های اولیه برای استفاده از کرایوسرجری جهت درمان سرطان پروستات منجر به مقادیر بالایی از مشکلات و بروز عوارض جانبی غیر قابل قبولی شد. با این حال، تکنولوژی های جدید تر میزان عوارض را کاهش داده، کنترل سرطان را افزایش داده و تحمل این فرایند را آسان تر کرده اند. کرایوسرجری بیشتر به عنوان درمانی نجات بخش برای مردانی استفاده می شود که پرتو درمانی کمکی به آن ها نکرده است.
شیمی درمانی پروستات
جهت از بین بردن سلول هایی از جمله سلول های سرطانی که به سرعت در حال پیشرفت هستند از دارو ها استفاده می کند. دارو های شیمی درمانی می توانند از طریق یک ورید در بازو، به صورت خوراکی یا به هر دو روش به بیمار داده شوند. شیمی درمانی می تواند گزینه ای درمانی برای مردانی باشد که سرطان از پروستات آن ها به نقاط دوری از بدن انتشار یافته است. همچنین، شیمی درمانی می تواند یک گزینه برای سرطان هایی باشد که به هورمون درمانی پاسخ نمی دهند.
درمان سرطان پروستات بطور متداول در دنیا به دو روش جراحی و رادیوتراپی (براکی تراپی و اشعه درمانی) صورت می گیرد.
پیشگیری از سرطان پروستات بدخیم
سرطان پروستات عوامل خطر مشخصی مانند سن دارد که قابل کنترل نیستند. اما با این حال، دیگر عوامل خطر را می توان کنترل کرد. برای مثال، از آنجایی که تحقیقات نشان داده اند مصرف سیگار خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد، ترک سیگار می تواند خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد. علاوه بر آن، رژیم غذایی سالم و ورزش کردن نیز عوامل مهمی هستند که می توانند خطر ابتلا به سرطان پروستات را تحت تاثیر قرار دهند.
محافظت از پروستات
رژیم غذایی و سبک زندگی :
برخی مواد غذایی می توانند به کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات کمک کنند از جمله این مواد غذایی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- گوجه ،سبزیجات خانواده کلم مانند بروکلی، کلم بروکسل و کلم پیچ
- ماهی،سویا،روغن های حاوی اسید های چرب امگا 3 مانند روغن زیتون
برخی مواد غذایی می توانند خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهند. از جمله این مواد غذایی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- شیر و محصولات لبنی
- چربی های اشباع مانند مواردی که در محصولات حیوانی یافت می شود.
- گوشت قرمز
- عدم فعالیت بدنی و ورزش نکردن
ورزش:
بررسی ها نشان می دهد ورزش کردن می تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان پیشرفته پروستات و همچنین کاهش ریسک مرگ ناشی از ابتلا به سرطان پروستات کمک کند.
ورزش کردن همچنین می تواند به کاهش وزن، که یک مورد کلیدی است نیز کمک کند. چنان که که تحقیقات نشان داده اند چاقی یک عامل خطر برای ابتلا به سرطان پروستات می باشد. با موافقت پزشک خود، 30 دقیقه ورزش کردن را در اغلب روز های هفته هدف خود قرار دهید.
سخن نهایی
در این مقاله به بیان اطلاعات اولیه در مورد سرطان پروستات پرداخته شد. از جمله ارتباط آن با تغییرات سایز غده پروستات در اثر افزایش سن. علل، انواع و شیوع سرطان پروستات با در نظر گرفتن عواملی مانند ژنتیک، سبک زندگی و سابقه خانوادگی بررسی شد. همچنین، در مورد ارتباط بین افزایش خطر ابتلا با افزایش سن و اهمیت تشخیص زودهنگام صحبت کردیم.
در اینجاست که دکتر مآدیکو وارد عمل می‌شود. تشخیص زودهنگام امری کلیدی است، و مشاوره با دپارتمان پزشکی دکتر مآدیکو می‌تواند راهنمایی‌های شخصی سازی شده و منحصر به فرد را به شما ارائه دهد.
اجازه ندهید ترس یا اطلاعات غلط مانع شما شود. اگر مشکلات ادراری، اختلال عملکرد جنسی یا علائم دیگر را تجربه کرده اید، بسیار مهم است که به سرعت به آنها رسیدگی کنید. دپارتمان پزشکی دکتر مآدیکو می تواند شما را در مراحل غربالگری و تشخیص، با دقت و تخصص راهنمایی کند.
مشاوره رایگان دریافت کنید
سوالات متداول
- هزینه درمان سرطان پروستات چقدر است؟
هزینه درمان سرطان پروستات بسته به عواملی مانند وضعیت بیمار، نوع درمان، مرحله سرطان انتخاب محل درمان بسیار متفاوت است.
- چه راه‌هایی برای پیشگیری از سرطان پروستات وجود دارد؟
احتمال ابتلا به سرطان پروستات با افزایش سن افزایش می‌یابد و ژنتیک نیز نقش مهمی دارد. اگر بستگان درجه یک شما (پدر، پدربزرگ) سرطان پروستات داشته باشند، خطر ابتلای نیز شما افزایش می‌یابد. با این حال، رعایت روش‌های زیر می‌تواند به کاهش خطر سرطان پروستات کمک کند:
- مصرف یک رژیم غذایی سالم غنی از میوه‌ها و سبزیجات
- کاهش مصرف غذاهای چرب
- داشتن یک برنامه ورزشی منظم
- حفظ فعالیت بدنی
- حفظ وزن توصیه شده
- دوری از سیگار و الکل
- آیا سرطان پروستات یک بیماری ارثی است؟
در حالی که ممکن است یک دلیل ژنتیکی در سرطان پروستات وجود داشته باشد، اما این بیماری به طور انحصاری یک بیماری ژنتیکی نیست. عوامل محیطی و سبک زندگی نیز نقش‌های حیاتی در ایجاد و گسترش سرطان پروستات دارند.
- مدت بستری در بیمارستان پس از جراحی سرطان پروستات چقدر است؟
مدت بستری در بیمارستان برای بیشتر جراحی‌های پروستات حدود یک تا دو روز است و بهبودی در خانه حدود چهار تا شش هفته طول می‌کشد. مشاوره با تیم جراحی می‌تواند اطلاعات خاصی را ارائه دهد.
- چه مراقبتهای پس از عملی برای جراحی سرطان پروستات وجود دارد؟
روش‌های مراقبت پس از عمل سرطان پروستات شامل موارد زیر است:
- حرکت منظم به زودی پس از جراحی برای جلوگیری از لخته خون و سایر خطرات پس از عمل
- کنترل درد با داروها
- برداشتن کاتتر پس از بهبودی محل جراحی، معمولاً هفت تا ده روز پس از جراحی
- دوری از فعالیت‌های شدید یا بلند کردن اشیاء سنگین حداقل یک ماه پس از جراحی.
- ملاقات‌های منظم با تیم درمانی
- نقش تغذیه در توسعه سرطان پروستات چیست؟
تغذیه مناسب می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد و به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند. رژیم غذایی مبتنی بر گیاهان، با فراوانی میوه‌ها و سبزیجات، فیبر بالا و چربی کم توصیه می‌شود.
برخی از مطالعات نشان می‌دهند که برخی از مواد مغذی مانند لیکوپن در گوجه‌فرنگی ممکن است اثرات محافظتی داشته باشند. با این حال، نیازهای تغذیه‌ای فردی ممکن است متفاوت باشند و مشاوره با یک متخصص تغذیه توصیه می‌شود. مشخص شده رژیم غذایی کم‌فیبر، مصرف ناکافی ماهی و سبزیجات و مصرف بالای گوشت قرمز می تواند درایجاد و توسعه این سرطان موثر باشد.
- آیا الکل، سیگار و اعتیاد نقشی در سرطان پروستات دارند؟
مطالعات زیادی رابطه میان مصرف الکل و سرطان پروستات را بررسی کرده‌اند. برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که عادات مصرف الکل در گذشته ممکن است شاخص قابل اعتمادتری از خطر باشند تا مصرف الکل فعلی.
به عکس، مطالعات دیگر مدعی هستند که مصرف سنگین یا مداوم الکل احتمال ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می‌دهد. سیگار کشیدن، که می‌تواند سطح التهاب سمی را بالا ببرد، همچنین با اشکال تهاجمی‌تر سرطان پروستات مرتبط است.
از آنجا که تومورهای پروستات معمولا رشد کندی دارند، در نظر گرفتن تاریخچه مصرف الکل مهم است. به طور کلی، مصرف بالای الکل به نرخ رشد تومورها و کشندگی سرطان پروستات مرتبط است.
اما ضروری است که عوامل دیگری را که می‌توانند روی خطر سرطان پروستات در مردان تأثیر بگذارند، در نظر بگیریم. این عوامل شامل تاریخچه فعالیت جنسی بالا، به خصوص در سنین جوانی، وجود عفونت‌های جنسی و سبک زندگی ناسالم می باشد.
